Fara í aðalinnihald

Ónýtt tækifæri í knattspyrnuhöllunum

Eftir rúm tvö ár verða liðin tuttugu ár frá því að fyrsta knattspyrnuhöllin var tekin í notkun á Íslandi, nánar tiltekið í Reykjanesbæ. Síðan þá hafa þær risið með reglulegu millibili hérlendis, flestar á höfuðborgarsvæðinu og á sunnanverðu landinu en landsbyggðin hefur einnig fengið sinn skerf af þessum byltingarkenndum mannvirkjum.
Þær eru misstórar og hvolfist yfirbygginging ekki alltaf yfir heilan knattspyrnuvöll. Það skiptir ekki mestu máli. Mikilvægast er að þær eru komnar hingað. Hingað til að vera. Þessi gímöld sem hafa skipt sköpun í ótrúlegri þróun íslenskrar knattspyrnu á síðustu árum.
Árið 1994, einungis fimm árum áður en Reykjaneshöllin reis í öllu sínu veldi stóð mikill styr um hugmyndir um nýja fjölnota íþróttahöll í tengslum við HM 95. Þá var ekki lengur inn í myndinni að reisa fjölnota íþróttahöll einungis fyrir innanhúsíþróttir heldur var umfangið orðið stærra og átti þess konar höll að rúma heilan knattspyrnuvöll sem hægt væri að nota að loknu heimsmeistaramótinu.
Samkvæmt hugmyndunum voru tveir raunhæfir valmöguleikar um staðsetningu þess konar húss í Laugardalnum; austanmegin við Laugardalshöllina eða á gervigrasvellinum gegnt henni. Niðurstaðan varð hins vegar sú að ekki náðist samkomulag um fjármögnun slíkrar hallar og fauk þar með síðasti möguleikinn á stórri og veglegri íþróttahöll undir úrslitaleik HM út um gluggann.
Síðan þá hafa risið 12 knattspyrnuhallir hérlendis og margar eru á teikniborðinu. Gangi áætlanir eftir verða þær orðnar fleiri en tuttugu innan fárra ára. Samt sem áður hefur aldrei verið fjárfest í færanlegum áhorfendastúkum eða keppnisgólfi sem hægt er að leggja yfir gervigras. Aðstaða fyrir innanhúsíþróttir hefur eiginlega gleymst í hönnunarferlinu. Skrítið.
Færanleg stúkukerfi eru mjög ódýr fjárfesting samanborið við byggingu á heilli höll. Þar með hefði verið hægt að drýgja þann tíma frá því hætt yrði að keppa í úr sér genginni Laugardalshöll þar til ný fjölnota íþróttahöll risi.
Samtals hafa knattspyrnuhallir risið fyrir rúma 14 milljarða hérlendis og það styttist óðfluga í milljarðatuginn. Stofnkostnaður við færanlega áhorfendastúku með sæti fyrir 6 - 8 þúsund manns og viðeigandi gólfefnis gæti numið rúmum 100 milljónum íslenskra króna. Þó svo að greiða þyrfti fyrirtækjum 2 - 6 milljónir króna fyrir upp- og niðursetningu kerfisins, sést að hér er um að ræða dropa í hafið samanborið við aðrar fjárfestingar.
Hér að neðan eru tvö líkön af fjölnota íþróttahöllum sem hugmyndir voru uppi um að reisa austanmegin við Laugardalshöllina. Þær hugmyndir fuku út í veður og vind.



Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Nýtt íþróttahús í Njarðvík?

Íþróttahúsið í Njarðvík, Ljónagryfjan svokallaða, er elsta keppnishúsið sem er í notkun í Domino‘s deild karla í körfuknattleik. Húsið var tekið í notkun árið 1973 og stendur við grunnskóla Njarðvíkur. Ef mið er tekið af íþróttahúsum sem byggð hafa verið hérlendis á síðasta áratug eða eru í byggingu er ljóst að mannvirkið er allt of lítið; ekki er nægilegt rými umhverfis keppnisgólfið og þá er takmörkuð aðstaða fyrir áhorfendur. Húsið er einfaldlega of lítið fyrir starfsemi félagsins. Vitaskuld er Ljónagryfjan fallegt og skemmtilegt íþróttahús og er það eitt af djásnum íslensks körfubolta en því miður er það ekki boðlegt lengur sem heimavöllur eins sigursælasta körfuknattleiksfélags landsins. ,,Ljónagryfjan" í Njarðvík. Skjáskot: Ja.is. Mikil íbúafjölgun Árið 1973 voru íbúar Njarðvíkur 1.700 en í dag búa yfir 6.000 manns í Njarðvíkurhluta Reykjanesbæjar. Fjölgun íbúa í Njarðvík nemur því um 250% á tímabilinu og er ljóst að þörf er á aðgerðum af hálfu bæjaryfirvalda sem

Nýtt körfuboltahús Hauka, Ólafssalur

Körfuknattleikslið Hauka mun spila á nýjum heimavelli á komandi leiktíð Domino's deildar karla og kvenna. Um er að ræða sérhæft körfuknattleikshús sem mun nær eingöngu þjónusta körfuknattleiksdeild Hauka. Um er að ræða einstakt hús á íslenska vísu og verður fróðlegt að fylgjast með því hvort önnur félög fylgi í kjölfarið. Keppnissalurinn er sérhannaður fyrir körfubolta og stúkan mun rúma 1100 manns en samkvæmt fréttum geta allt að 2.000 manns komist fyrir með því að raða fólki þétt á svölunum. Engin hefðbundin leikklukka verður í húsinu heldur verður stöðu, tíma og stigaskori varpað upp á LED skjái í sitthvorum enda vallarins. Meðfylgjandi myndir voru teknar af Erni Eyjólfssyni, ljósmyndara Fréttablaðsins, og birtist í frétt blaðsins um íþróttamannvirkið síðastliðið vor. Þá var áhorfendaaðstaðan ekki komin til landsins en hún ætti að vera kominn upp fyrir upphaf körfuknattleikstímabilsins í haust. Mynd: Örn Eyjólfsson, Fréttablaðið. Mynd: Örn Eyjólfsson, F

Landsliðsmenn um Laugardalshöll árið 1994: ,,á engan hátt samboðin þeirri reisn sem við viljum að íslenskur handknattleikur standi fyrir."

Íslenskir handboltalandsliðsmenn töldu sig illa svikna þegar ljóst var að ný keppnishöll myndi ekki rísa fyrir HM 95. Að þeirra mati var Laugardalshöllin úrelt bygging og engan veginn í stakk búin til að hýsa stórleiki á heimsmeistaramóti sem og aðra leiki að því loknu. Auðvitað var þessi höll þeim öllum kær en að þeirra mati áttu tilfinningar ekki að ráða för í þessu máli. Í júlí 1994, rúmum tíu mánuðum fyrir setningu heimsmeistaramótsins, sendu landsliðsmennirnir aðsenda grein í Morgunblaðið undir yfirskriftinni ,,Við gerum okkar besta - en ..." þar sem framtaksleysi stjórnvalda var harðlega gagnrýnt. ,,V ið höfum allir átt ógleymanlegar stundir í Laugardalshöllinni og margir af stærstu sigrum íslenska landsliðsins hafa einmitt verið þar. Hins vegar verður að viðurkennast að þessi 30 ára gamla bygging er barn síns tíma og á engan hátt samboðin þeirri reisn sem við viljum að íslenskur handknattleikur standi fyrir ," stóð m.a. í greininni. ,,Þ að er hins vegar alveg lj